De menhir van Les Pontils
In de buurt van de Poussin-tombe staat een menhir, die men op de kaart kan terugvinden als de Pierre Dressée (van Urk 2003). Door de buurtbewoners wordt deze menhir de Peyro Dréto genoemd. De door mensenhanden rechtgezette steen is 2,50 m hoog en ongeveer 0,60 tot 0,75 m breed (Jarnac 1985).
Pierre Jarnac beweert dat bij zijn weten er slechts drie auteurs zijn die de menhir vermeld hebben. Het gaat hier om pastoor Ancé, Louis Fédié en J. Delmas, die de megaliet omschrijft als de Peiro Lébado. Jarnac stelt terecht dat het vreemd te noemen is dat Henri Boudet er geen woord over rept in zijn boek La Vraie Langue Celtique (Jarnac 1985). Boudet heeft in zijn boek talrijke natuurlijke rotsen als menhirs omschreven. Wanneer er dan een echte menhir bestaat, vergeet Boudet deze (bewust?) te documenteren. Heeft de Pierre Dressée soms wat te verbergen?
Volgens het onderzoek van een priester Mazières bestaat er een document uit de 10de eeuw van de adelijke familie Aniort waarin het volgende over de Pierre Dressée wordt vermeld: "La pierre levée des Pontils regarde aux greniers et aux caves du roi" (de menhir kijkt uit op de graanschuren en de kelders van de koning) (Jarnac 1985: 307). De menhir zou volgens de overlevering dus een geheime lokatie op de nabijgelegen berg Cardou aanwijzen (van Urk 2003). Er moet hier wel bij worden vermeld dat Mazières het document van de familie Aniort zelf nooit heeft aanschouwd (Jarnac 1985).
