De kerktuin
Een omheinde tuin
Op 15 februari 1891 vroeg Saunière aan het gemeentebestuur om de kerktuin te omheinen op zijn kosten om er nadien een religieus monument op te richten. De burgemeester van Rennes-le-Château gaf hem op 21 maart 1891 de toestemming op voorwaarde dat de kerktuin eigendom bleef van de gemeente en dat iedereen ten alle tijde vrije toegang had de omheinde tuin te betreden om de monumenten te bezichtigen of het kerkhof te bezoeken (Jarnac 1985).
Onmiddellijk na de goedkeuring liet Saunière de tuin omheinen. De werken namen drie maanden in beslag. Vervolgens verplaatste Saunière de Karolingische stenen pilaar van het oude altaar naar de kerktuin dichtbij de ingang van de kerk en naast het pad dat naar de pastorij leidt. Op de pilaar, die hij ondersteboven had geplaatst, liet hij de woorden Mission 1891 en Pénitence! Pénitence! aanbrengen. Bovenop de steunpilaar liet hij een groot beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes plaatsen aan wie het monument gewijd was (Jarnac 1985).
Kort na oprichten werd dit religieuze monument ingewijd door de missionaris-pater Ferrafiat uit Notre-Dame-de-Marceille tijdens een processie ter gelegenheid van de communie van vierentwinitig kinderen van het dorp. Alle dorpelingen deden mee aan de processie waarbij het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes het dorp werd rondgedragen (Captier & Corbu 1985).
In de jaren die daarop volgenden, renoveerde Saunière de paadjes naar het kerkhof en bouwde hij een Lourdes-grot van rotsblokken die hij aan de oevers van de stroom Couleurs had verzameld. Volgens getuigenissen liet Saunière in deze grot een beeld van een geknielde, biddende Maria Magdalena plaatsen. Bovendien werd de tuin versierd met de oorspronkelijke doopvont die hij op een voetstuk liet plaatsen (Jarnac 1985).
Naast de ingang van het kerkhof liet Saunière zonder de toestemming van het gemeentebestuur een klein huisje bouwen, waar hij zijn bureau en bibliotheek in onderbracht. Het was dit huisje dat boven een waterreservoir was gebouwd en waar de brandweerlui in juli 1895 tijdens een brand water waren komen halen om het vuur te blussen.
De Calvaire
Ter herinnering aan het bezoek aan het dorp van de bisschop van Carcassonne, Monseigneur Billard, en de preek van lazarist R.P. Mercier richtte Saunière een Calvaire op in het midden van de kerktuin. Een Calvaire is een voorstelling van het Kruis van Christus op de Calvarieberg. Saunières religieuze monument bestond uit een stenen sokkel waarop een kruis was gevestigd.
De priester van Rennes-le-Château had ook de fameuze Dalle des Chevaliers voor de Calvaire gelegd, maar die heeft er niet lang gelegen. Verschillende hadden Saunière er op aan gesproken dat hij nogal lichtzinnig omsprongen was met dit antieke, waardevolle voorwerp (van Urk 2003).
Buiten de gedenkplaat vindt men op de voorzijde van de sokkel de woorden CHRISTUS VINCIT (Christus overwint) terug. Aan de zijkanten werden de woorden CHRISTUS REGNAT (Christus is koning) en CHRISTUS IMPERAT (Christus heerst). Aan de achterkant van de sokkel werd de volgende inscriptie aangebracht:
CHRISTUS A.O.M.P.S. DEFENDIT
Na zijn ontmoeting met Pierre Plantard, de zogenaamde grootmeester van de Prieuré de Sion, was Henry Lincoln in staat om de afkorting te vertalen als (Lincoln 1997):
CHRISTUS ANTIQUUS ORDO MYSTICUSQUE PRIORATUS SIONIS DEFENDIT
Christus beschermt de oude en mystieke orde van de Prieuré de Sion
Gérard de Sède biedt in één van zijn boeken de volgende, meest logische oplossing aan (Lincoln 1997):
CHRISTUS AB OMNI MALO PLEBEM SUAM DEFENDIT
Moge Christus Christus zijn volk van al het kwade behoeden
