Het graf van Marie de Nègre
Op het kerkhof van Rennes-le-Château dichtbij de kerk stond ooit het graf van Marie de Nègre d'Ables,
die de vrouw geweest was van François d'Hautpoul, Markies van Blanchefort en heer van Rennes-le-Château.
De dame van adel was op 17 januari 1781 in Rennes-le-Château overleden en werd aldaar dan ook op het kerkhof begraven.
Het graf van Marie de Nègre bestond uit twee grafstenen:
de deksteen en de staande grafsteen waren beide door haar kapelaan Antoine Bigou, die toen de priester van Rennes-le-Château was, vervaardigd.
Tijdens nachtelijke opgravingen op het kerkhof van Rennes-le-Château heeft Saunière samen met zijn meid Marie dit graf van Marie de Nègre geschonden. De deksteen van het graf had hij verplaatst naar een ander deel van het kerkhof zogezegd om het te gebruiken als deksteen voor een ossuarium. We weten dit omdat bepaalde dorpsbewoners tegen hem een klacht hadden ingediend bij het gemeentebestuur. In 1895 kwam Saunière er met een aanmaning van het gemeentebestuur vanaf. Maar wat was er dan zo 'gevaarlijk' aan dit graf dat Saunière het liet verdwijnen?
Later heeft Saunière de letters van de staande zelfs volledig uitgewist. Wat hij wel niet wist is dat er in 1905 een tekening van de staande grafsteen gemaakt was door de plaatselijke archeologische vereniging Société des Études Scientifiques de l'Aude kortweg SESA. In 1906 werd deze tekening gepubliceerd in hun tijdschrift le Bulletin de la Société des Études Scientifiques de l'Aude. Een vriend van Saunière, de ingenieur Ernest Cros, had op zijn beurt als amateur-archeoloog de deksteen getekend op basis van getuigenissen van de dorpsbewoners.
De staande grafsteen
Op zich lijkt er niets speciaals aan de hand te zijn met de staande grafsteen: het opschrift vermeldt dat de gravin Marie de Nègre d'Ables, dame van Hautpoul van Blanchefort op 17 januari 1781 op zevenenzestige jarige leeftijd overleed. Maar bij een nauwkeurige bestudering van de steen, valt het op dat er een hele boel spellingsfouten en slordigheden opstaan. Zoals reeds werd aangehaald is de steen niet de productie van een ongeletterde steenhouwer, maar wel van de toenmalige priester van Rennes-le-Château, Antoine Bigou. Het lijkt erop dat hij de fouten op de steen bewust heeft aangebracht.
- Lijn 1: 'CI' (ici) is verkeerd geschreven als 'CT'.
- Lijn 1: De 'e' van NOBLE is een kleine letter, terwijl de rest groot is gebeiteld.
- Lijn 1: De naam van Marie is over twee lijnen verdeeld.
- Lijn 2: De 'e' van NEGRE is weer een kleine letter.
- Lijn 3: DARLES moet D'ABLES zijn.
- Lijn 4: DE is geschreven met een kleine letter 'e'.
- Lijn 6 en 7: SOIXANTE is is opgesplitst over twee lijnen.
- Lijn 7: De 'p' in SEPT is lager geschreven dan de andere letters.
- Lijn 10: De 'O' in het jaartal MDCOLXXXI moet een 'C' zijn.
- Lijn 4: In DHAUPOUL is de 't' van D'HAUTPOUL vergeten.
- Lijn 11 en 12: REQUIESCAT IN PACE is verkeerd opgesplitst als REQUIES CATIN PACE.
Men heeft ontdekt dat er op de steen elf bewust gemaakte fouten staan en met acht van deze letters kan men een codewoord vormen.
Tesamen vormen ze de Franse woorden MORT (dood) en EPEE (zwaard).
Het aldus gevormde codewoord MORTEPEE is het sleutelwoord om de moeilijke code te ontcijferen van het tweede perkament dat Saunière gevonden heeft in zijn kerk.
Dit zou meteen ook de reden geweest waarom Saunière de letters op de staande steen had weggebeiteld: op de grafsteen stond namelijk een geheime code verborgen.
De deksteen
Et in arcadia ego
De tekst van de deksteen is opgesteld in het Latijn en het Grieks. Eigenlijk is de hele tekst in het Latijn, maar de verticale kolommen zijn in het Griekse alfabet geschreven. Wanneer men de Griekse letters nu omzet naar het Latijnse alfabet, verkrijgt men: de rho wordt de R, de kappa wordt een C, de delta wordt een D, de gamma wordt een G en de omega wordt een O. We lezen nu, na eliminatie van de kruissymbolen:
ET IN ARCADIA EGO
Dit opschrift duikt geregeld op in het Rennes-le-Château-verhaal. De uitdrukking betekent "Ook ik ben in Arcadië", en wil zeggen dat ook de Dood in het paradijselijke Arcadië aanwezig is.
In tegenstelling tot de staande grafsteen, is deze deksteen niet door priester Antoine Bigou vervaardigd.
Oorspronkelijk zou deze steen ergens gelegen hebben tussen Serres en Arques, nabij de 'Poussin-tombe'.
Enkele bronnen vermelden dat Bigou deze steen pas in 1789 naar het kerkhof van Rennes-le-Château heeft gebracht,
terwijl anderen beweren dat hij pas in 1791 is getransporteerd.
Daarom stelt schrijver Klaas van Urk in zijn boek Zoektocht naar de Heilige Graal en de Ark van het Verbond
dat deze liggende grafsteen ooit een andere functie moet hebben gehad.
Hij is ervan overtuigd dat deze steen ooit een bepaalde locatie aanwees op de berg Cardou (van Urk 2003).
Reddis regis cellis arcis
Op de deksteen staan ook vier Latijnse woorden die duidelijk bij elkaar horen: REDDIS REGIS CELLIS ARCIS. Verschillende onderzoekers hebben zich al rot gezocht naar hun precieze betekenis. In hun boek De tombe van God hebben Richard Andrews en Paul Schellenberger alle mogelijke betekenissen van de woorden in kwestie opgezocht.
- REDDIS: je geeft terug, je bataalt terug, je herstelt, je geeft op, je legt je erbij neer, je biedt aan, je wijst toe, je herhaalt, je reciteert, je vertegenwoordigt, je brengt terug, je maakt, je antwoordt; ook zou het de oude naam voor Rennes-le-Château kunnen zijn.
- REGIS: jij heerst, van de koning.
- CELLIS: met of naar de cel, kelder, opslagplaats, provisiekast, schrijn (in een tempel), sacristie, honingraat.
- ARCIS: van het bolwerk, citadel, kasteel, paleis, tempel, verdedigingswerk, schuiplaats (Andrews & Schellenberger 1996: 217).
Volgens de Nederlandse schrijver Klaas van Urk is de meest zinvolle vertaling: "Koninklijk Reddis (Rennes-le-Château), de voorraadkamers van het fort" (van Urk 2003: 26).
PS Praecum
PS PRAECUM komt in zijn geheel ook voor op de Dalle de Coume Sourde en de omringde letters PS zijn eveneens terug te vinden op het kleine perkament dat Saunière in één van de pilaren van het altaar van de dorpskerk had gevonden. Deze twee woorden zijn het onderwerp geweest van heel wat discussies. Een sluitende verklaring is er nog steeds niet voor gegeven.
De spin of octopus
Onderaan de deksteen is de afbeelding van een mysterieus diertje terug te vinden.
Sommigen identificeren het als een spin, terwijl anderen er een octopus in zien.
Aanhangers van de 'spin-theorie' beargumenteren hun keuze met het feit dat in het Franse woord voor spin,
araignée, een relevant woordspelletje verborgen zit. Araignée splitsen zij op als à Regnés. Omdat Regnés één van de oude namen is voor Rennes-le-Château,
kan men deze klanken vertalen als "in Rennes-le-Château".
Onderzoekers die het idee van de octopus verdedigen, geven als argument dat de octopus het symbool is van de onderwereld (Douzet 2001).
Het is daarom niet abnormaal om een dergelijke figuur onderaan een grafsteen aan te treffen.
Conclusie
Het graf van Marie de Nègre had dus duidelijk nog een andere functie dan de stoffelijke overschotten te herbergen van een adellijke dame. Al lijkt het weinig waarschijnlijk dat het graf ooit de kist van Marie de Nègre heeft afgedekt. Vermoedelijk bevond haar echte graf zich in de crypte van de kerk van Rennes-le-Château. Men kan bijna met zekerheid stellen dat de grafsteen door Bigou principieel ontworpen werd om een geheime boodschap over te brengen.
