Anomalieën van perkament 1
Het symbool alfa, m, i
Helemaal bovenaan perkament 1 is er een vreemd symbool terug te vinden. Een m
is duidelijk te onderscheiden. De driehoekachtige figuur stelt de Griekse letter (alfa) voor en in de buik van de alfa werd ook nog een kleine i geschreven.
Wanneer je de i even buiten beschouwing laat, en je de letter m
omdraait, dan bekom je alfa en omega. De Griekse letters die in de Kerk het
begin en einde symboliseren.
De alfa en omega komen niet alleen voor in dit perkament, maar ook in
perkament 2 en op de deksteen van het graf van Marie de Nègre d'Ables.
Zouden deze Griekse letters soms een belangrijke rol spelen in het mysterie
van Rennes-le-Château?
De omringde letters P-S
Onderaan het perkament daarentegen kom je de bijna volledig omringde lettercombinatie P-S tegen. Het is duidelijk weer een verwijzing naar het graf van Marie de Nègre d'Ables, want de omringde letters komen ook op de deksteen van het graf voor.
Het woord Sion
Wanneer je de bladspiegel van perkament 1 bekijkt, valt de warrige structuur op: nu
een korte zin, dan weer een hele lange zin,...
Maar je moet constateren dat de structuur bewust zo is gekozen als je de
laatste vier lijnen bestudeert. Als je de woorden redis bles en solis
sacerdotibus afdekt, zijn de laatste vier lijnen precies even lang. Nog opmerkelijker
is dat de laatste letter van deze vier lijnen afzonderlijk een woord vormen,
namelijk SION. Met de laatste vier letters van lijn 11, kan je
bovendien weer het woord Sion vormen en nogmaals met de laatste vijf letters
van lijn 14. Waarom wordt Sion zo sterk benadrukt door het perkament?
De drie '+'-tekens
In het perkament zijn in totaal drie kleine kruisjes toegevoegd tussen de
tekst.
Ze bevinden zich respectievelijk op lijn 4, 7 en 10. Wanneer je ze door
middel van lijnen met elkaar verbindt, bekom je een driehoek.
Toegevoegde woorden aan de tekst
Perkament 1 is zoals u weet de bijbeltekst Lucas 6, vers 1 tot 4. Maar wanneer je er
een Latijnse Bijbel op naslaat, merk je dat er in het perkament meer woorden
staan dan in de echte bijbeltekst van het Nieuwe Testament.
Er zijn in het perkament dus woorden toegevoegd. De toegevoegde woorden zijn
schuin en vet gedrukt...
Et factum est eum in sabbato secundo primo abire per secetes discipuli autem illiris coeperunt vellere spicas et fricantes manibus manducabant quidam autem de farisaeis dicebant et ecce quia faciunt discipuli tui sabbatis quod non licet resopondens autem inss etxit ad eos numquam hoc lecistis quod fecit d autem quando esurut ipse et qui cum eo erat intro ibit in domum dei et panes propositionis redis manducavit et dedit et qui bles cum erant uxuo quibus non licebat manducare si non solis sacerdotibus
... en men bekomt dan het volgende:
abire per secetes illiris de autem inss etxit intro ibit et uxuo quibus non
Vrij direct denkt men dat deze woorden een nieuwe geheime boodschap vormen, maar dat is
niet het geval.
In de eerste plaats zijn er een aantal woorden niet-correct Latijn
(bijvoorbeeld inss en etxit) en bovendien kan men er geen zin
mee vormen. Men moet daarom concluderen dat deze letters niets bijdragen tot
de ontcijfering van de perkamenten, maar je weet natuurlijk nooit.
Redis Blés Solis Sacerdotibus
De woorden Redis
Blés staan afgezonderd op lijn 11 en 12.
Mogelijk is Redis Blés een verwijzing naar het graf van Marie de
Nègre d'Ables, waar Reddis Regis op de deksteen staat.
Blés zou op haar naam d'Ables kunnen terugslaan.
Rennes-le-Château oervader Henry Lincoln geeft er nog een andere mogelijke verklaring voor.
Hij ziet Redis Blés betekenis vormen samen met de woorden eronder, Solis Sacerdotibus, dat "Alleen voor priesters of ingewijden" betekent.
Volgens hem kan Redis hier staan voor één van de oude namen voor Rennes-le-Château.
Vervolgens merkt hij terecht op dat Blés geen Latijns maar een Frans woord is.
Blés betekent in het Frans 'koren', maar kan in informeel taalgebruik ook 'geld' of 'goud' betekenen.
Lincoln vertaalde Redis Blés Solis Sacerdotibus dus als: "De schat van Rennes-le-Château is alleen voor ingewijden" (Lincoln 1991).
Kleine en grote punten
In heel perkament 1 komen heel wat punten voor, dit in kleine en grote vorm.
De kleine puntjes zijn het best waarneembaar rond de eerste letter e
op lijn 1. Verder staan ze hier en daar verspreid over de hele tekst.
De grotere, dikkere punten zijn gemakkelijker te herkennen, bijvoorbeeld op
lijn 2, 3 en vooral op lijn 13.
Heeft de maker van de perkamenten enkele belangrijke letters willen
aanduiden met deze punten en vormen ze daardoor ook een code op zich?
De pijl
Boven de u en de a van lijn 9 staat een teken dat lijkt op een pijl.
Onder elkaar geplaatste, zelfde letters
Op lijn 4, 5 en 6 staat de N (vijfde positie) driemaal onder elkaar. Hetzelfde geldt
voor de T naast de N. Zij staat ook driemaal onder elkaar en dan staat er een kruis gevolgd door weer twee T's.
Louter toeval of bewust gedaan?
